Coraz częściej nachodzi mnie myśl, żeby założyć stronę 'smaczki Rumunii' gdzie opisywałabym na przykład, jak fajnie wygląda kibel na środku torów tramwajowych (domyślam się że jest on przeznaczony specjalnie dla motorniczych) albo kładka dla pieszych bez kładki, cyganie sprzedający miotły i inne fajne rzeczy, które spotykam tu prawie każdego dnia, ale cholera nie ma czasu. A potem to wszystko gdzieś umyka i tylko czasami sobie przypominam, a wtedy najczęściej nie mam przy sobie komputera. Powinnam dodatkowo wykazywać się refleksem i fotografować te cudeńka, ale to trudne, bo najczęściej jestem za kierownicą, a telefon w torebce i zanim go znajdę to zmienia się światło, albo krajobraz, no i nici. Ale kiedyś się zmobilizuję... tak sobie mówię.
A dziś rano, wysmarowałam sobie twarz i dekolt odżywką do włosów, przekonana, że używam kremu +35. Zorientowałam się jak mi zastygła dziwna skorupa na skórze. Zapomniałam, że jakiś czas temu do tego pudełka odłożyłam sobie trochę odżywki, żeby mieć na ewentualny wyjazd lub na 'czarną godzinę'. Oczywiście nie podpisałam pudełka, no bo po co.
W sumie nie powinnam się dziwić, w dzieciństwie umyłam zęby kremem do golenia, nadal nie wiem jakim cudem się nie porzygałam, bo był naprawdę wstrętny.
Ehhh wspomnienia, to były czasy, wakacje z babcią, kuchnia opalana węglem, mleko prosto od krowy, aż mnie wzdryga na samą myśl o takim mleku, ale przegotowane już tak nie śmierdziało.
Jutro jedziemy do Transylwanii, może przywiozę nowe, fajne wspomnienia.
O to po drodze będziesz mogła zrobić zdjęcie parkingowym smaczkom :) Do dzisiaj oczy same mi się szeroko otwierają na wspomnienie rumuńskich parkingów. Słuchaj, czy do tego można się przyzwyczaić? Czy to kiedyś przestaje zadziwiać? Bo wiesz, ja celem rozprostowania kości weszłam w transylwański lasek przy parkingu i dopiero po kilku krokach wpadłam na pomysł żeby spojrzeć pod nogi :)))) Na innym zatrzymaliśmy się żeby coś zjeść i okazało się, że to był jednak głupi pomysł. Z drugiej strony Rumunia jest pięknym krajem. Wioski w Karpatach są zjawiskowe. Maiłam ochotę zatrzymywać się przed każdym domkiem i robić zdjęcia. Zazdroszczę Wam tego wypadu do Transylwanii :)
OdpowiedzUsuńHa ha ha, dokładnie tak jest, ale jak do wszystkiego, do tego też można się przyzwyczaić, z jednej strony piękne widoki, a z drugiej góra śmieci... niestety.
Usuń