07/17/2013

Zachowuję się trochę histerycznie. Mam tendencje. A w środku, w mojej głowie siedzi demoniczna wersja mojej mamy i wbija mnie w poczucie winy. Gwoździem. Kocham Cię Mamo, ale naprawdę Twoje "poświęcenie" jest zupełnie niepotrzebne, nie wiem po co to wszystko robisz. Nic się nie stanie, jeśli nie przygotujesz rano śniadania, a potem obiadu, ja nawet jak jestem mało jem w domu, ojciec nie umrze z głodu. Dlaczego to wszystko? Może uważasz że tak trzeba, że tak powinno być, ale robisz to tak naprawdę dla siebie, bo chcesz mieć poczucie dobrze spełnionego obowiązku, tylko cały czas uważasz, że robisz to dla innych, zrobiłaś wiele dobrego, ale biegasz w kółko, to jest chore. Ja tak nie chcę.